Van overleven naar echt leven
Echt leven
Lang heb ik gedacht dat ‘mijn verhaal’ 5 jaar geleden gestart is met de diagnose MS (multiple sclerose). Maar inmiddels ben ik mij ervan bewust dat mijn verhaal al veel eerder is begonnen, misschien zelfs nog voor mijn geboorte. Maar om je nu niet helemaal mee te nemen in mijn levensloop, start ik bij het punt waar het wakker schudden is begonnen.
Ik leefde mijn leven. Ik werkte fulltime, deed daarnaast nog een deeltijd studie, woonde samen met mijn toenmalige partner, ging regelmatig naar de sportschool en pakte regelmatig een feestje of festivalletje mee. Prima leven zou je denken, wat het ook zeker was. Maar prima is niet iets waar ik genoegen mee neem, ik denk dat ik dat (toen nog onbewust) nooit heb gedaan. Het feit dat het prima was, blijkt nu achteraf, was een teken dat het niet het leven voor mij was. Niet zoals het bedoeld was voor mij. En zoals het leven mijn inziens in elkaar zit, kreeg ik in oktober 2015 de eerste klap die mij wakker zou moeten schudden.
En dus, liet ik mij door die eerste klap (het auto-ongeluk) niet wakker schudden, ik luisterde niet. Maar daar weet het leven wel raad mee, want als ik niet naar mijzelf/mijn lichaam wil luisteren dan zorgt het leven (mijn lichaam) er wel voor dat ik niet anders kan.
Ik kreeg een auto-ongeluk, waar ik relatief gezien erg goed vanaf ben gekomen. Ik was snel weer aan het werk en was weer 100% gas aan het geven. Echter met een whiplash en de bijkomende lichamelijke klachten begon mijn motortje toch na een tijd te sputteren (ik ging wel 100% maar eigenlijk was ik daar niet toe in staat, het was overleven). Ik kwam steeds moeilijker vooruit en de pijn begon zijn tol te eisen. Ik moest een stapje terug zetten, ik belandde voor 50% in de ziektewet zodat ik een revalidatietraject kon doorlopen. Na enige tijd weer voor 90% aan het werk te zijn, werd mijn contract niet verlengd en kwam ik zonder werk te zitten.
Na ook nog een bijna 3 jaar durende slopende, energie zuigende procedure periode met de tegenpartij van mijn auto-ongeluk (ik ben van achteren aangereden), besloot ik daar geen energie meer in te steken en deze zaak af te ronden. Ik ging 3 maanden op reis, om daarna mijn carrière pad als bedrijfsconsultant weer op te pakken. Wat dit pad voor mij betekende was: hard werken, mijzelf in vele stressmomenten plaatsen, weinig (lees: geen) ruimte voor rust en ontspanning, de druk op mijzelf enorm hoog blijven leggen en maar blijven “rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan”.
"Rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan."
En dus, liet ik mij door die eerste klap (het auto-ongeluk) niet wakker schudden, ik luisterde niet. Maar daar weet het leven wel raad mee, want als ik niet naar mijzelf/mijn lichaam wil luisteren dan zorgt het leven (mijn lichaam) er wel voor dat ik niet anders kan.
En dat heeft het gedaan, inmiddels 5 jaar geleden. Samen met een goede vriendin van mij ging ik die reis van 3 maanden maken door Zuid-Amerika. Echter na ongeveer 5 weken ben ik in een tijdspan van een week zo goed als volledig verlamd geraakt aan de linkerzijde van mijn lichaam en ben ik in Colombia in het ziekenhuis belandt. Hier ben ik volledig door de medische molen gehaald en kreeg ik de diagnose Multiple Sclerose (dit is een chronische auto immuunziekte aan het centrale zenuwstelsel). Na een week in het ziekenhuis te hebben gelegen en aardig platgespoten te zijn, was het heel duidelijk dat ik mijn reis vroegtijdig moest stoppen en terug naar huis diende te gaan voor verder onderzoek, behandelplan en revalidatie.
En dan kom je terug thuis. Je leven staat even helemaal op zijn kop, al je toekomstplannen, ambities en dromen vallen in duigen en zo op je 26e begin je dan aan een lange periode van revalidatie.
Ik belandde ook in de molen van het UWV voor in eerste instantie de ziektewetuitkering wat inmiddels een WIA uitkering is. Na verschillende gesprekken en keuringen werd mij op een gegeven moment mede gedeeld dat ik door de beperkingen die ik op dat moment had door mijn MS geen werk zou kunnen vinden waar ik een inkomen uit kon genereren. En met deze boodschap stond ik weer buiten. Beduusd, gefrustreerd, verdrietig en machteloos is hoe ik mij op dat moment heb gevoeld. Er zit zoveel potentie in mij en ik heb zoveel te bieden en dan wordt mij nu verteld dat ik door mijn MS mijn talenten en mijn kracht niet kan inzetten om weer mee te mogen draaien in de maatschappij en financieel weer voor mijzelf te kunnen gaan zorgen. Als ik eerlijk ben maakte mij dit boos.
Maar iets dat ik gelukkig al door de jaren heen had geleerd was dat boos zijn mij niet verder zou helpen en dat als je verandering wil, je toch echt moet starten bij jezelf. En dat is wat ik ben gaan doen. Ik ben mij gaan oriënteren naar mogelijkheden, niet van buiten af wat er op de markt lag en waar ik dan heel misschien mijzelf in kon gaan vervormen om daar maar in mee te kunnen gaan. Nee, ik ben gaan kijken naar de mogelijkheden van binnenuit, ik ben gaan kijken naar waar mijn krachten, vaardigheden, talenten maar ook mijn affiniteit lag. Al snel bleek dat onderwerpen als persoonlijke ontwikkeling en groei, voeding, sport en maatschappelijk belang telkens maar terugkwamen in mijn zoektocht. En zo stuitte ik op vitaliteitscoaching. Ik maakte een duidelijk plan, ik zou mij laten omscholen tot vitaliteitscoach en daarnaast nog een extra toevoeging als teamcoach zodat ik ook mijn bedrijfskundige achtergrond goed zou kunnen inzetten.
Gezien ik niet de financiële mogelijkheden had om dit te kunnen bekostigen heb ik een uitgebreide pitch geschreven inclusief kosten/baten analyse welke ik bij het UWV heb voorgelegd en hen heb kunnen overtuigen in mijn omscholing tot vitaliteitscoach te investeren. En zo begon ik aan mijn studie vitaliteitscoaching en teamcoaching en kan ik jou met trots vertellen dat ik in de zomer van 2021 mijn diploma tot vitaliteitscoach heb behaald en in maart 2022 het diploma tot teamcoach. Zo leergierig als ik ben heb ik ook nog de kans aangegrepen om een certificaat te behalen tot voedingscoach en heb ik in 2022 ook mijn opleiding tot EREPS gecertificeerd personal trainer behaald. Dit zodat ik binnen mijn coaching ook op bewegingsvlak de juiste onderbouwde kennis kan gebruiken om mensen vitaler te maken.
Ik geloof er zelf niet in dat je enkel kennis vanuit de theorie nodig hebt om een beroep te beoefenen maar dat je ook in de praktijk dit tot zijn recht moet laten komen. In september 2021 heb ik het eerste vitaliteitsevenement in Tilburg mogen opzetten en organiseren genaamd Recharge Yourself. Dit heeft plaatsgevonden in het Spoorpark, wat een zeer geslaagde eerste editie is geweest waarvan ik er in de toekomst zeker meer ga organiseren
Daarnaast heb ik werkervaring op mogen doen bij Mauricio Franklin PT (inmiddels ben ik een vast onderdeel van dit mooie team) om zo de theorie meteen om te kunnen zetten in de praktijk en mij dit eigen heb kunnen maken.
En toen kwam daar het moment, eind november 2022, de stap richting de KVK om mij als ZZP’er in te schrijven en te gaan doen wat voor mij bedoeld is om te gaan doen. Ik had verschillende harde klappen voor nodig van het leven om op dit pad te komen. Maar ik voel aan alles in mij, dat dit het juiste pad is. Het pad van inspireren, begeleiden en coachen.
Ik zal mij als ZZP’er namelijk gaan richten op vitaliteitscoaching binnen organisaties en op coachtrajecten speciaal ontworpen voor vrouwelijke ondernemers.
In de afgelopen 2 jaar is mij erg opgevallen dat als ik individuen coachte ik vaak te horen kreeg wat er allemaal niet mogelijk was door hun drukke baan/onderneming, teveel werk, een werkgever die niet mee wil denken, collega’s die je niet steunen, veel stress op het werk en ga zo maar door. Maar uiteindelijk spenderen wij gemiddeld zo’n 40% van onze wakkere tijd aan ons werk (en ondernemers vaak nog meer). Geen wonder dat als je binnen deze uren niet gestimuleerd wordt om een vitaal leven na te streven dat het dan ook verdomd lastig is om dat in de overige uren wel te doen. Dit is dan ook precies de reden waarom ik mij zal gaan richten op organisaties om deze en zijn medewerkers vitaler te maken.
Met mijn coaching, gericht op vitaliteit, speciaal ontworpen voor vrouwelijke ondernemers laat ik hen hun kracht ontdekken waarmee zij hun potentieel kunnen benutten (lees in mijn blog “Vitaliteit, het spel van het leven”, mijn visie op vitaliteit).
Aan de hand van masterclasses omtrent o.a. mindset, routines, slaap & herstel, stress & ontspanning, voeding, beweging en keuzes maken leer ik medewerkers binnen organisaties hoe vitaler te leven. En dit is een actief proces waarbij de medewerker veel tools, tips en tricks krijgt om mee te gaan experimenteren want uiteindelijk zal je moeten ontdekken wat het is dat voor jou werkt. Hoe ik voor mij ervoor zorg dat ik dagelijks leef naar mijn beste versie van mijzelf zal niet jouw manier hoeven te zijn. Er is tenslotte niet één manier die voor iedereen werkt, “A size for all, is a size for none”.
Dus tijdens deze masterclasses gaat de werknemer geprikkeld worden en aan het werk worden gezet om te gaan experimenten en op zelfonderzoek uit te gaan.
Daarnaast bied ik de mogelijkheid tot individuele coaching zodat de medewerker extra begeleiding krijgt in dit proces zodat duurzame gedragsverandering gegarandeerd is.
Wat is mijn visie op duurzame gedragsverandering? Duurzame gedragsverandering is het gewenste gedrag zelfstandig kunnen toepassen en op het moment dat er ongewenst gedrag optreed in staat zijn dit te signaleren en weer om te zetten naar gewenst gedrag. Dit alles met als doel een vitaal en mentaal krachtig leven.
Het is mijn missie om van vitaliteit en mentale kracht de norm te maken.
Wil jij mij helpen deze missie uit te dragen door:
- Deze blog te delen met anderen
- Mij in te schakelen voor een masterclass binnen jouw team/organisatie
- Mij in contact te brengen met vrouwelijke ondernemers die zowel persoonlijk als zakelijk willen groeien.
- Mij te volgen via @vife.hannahmia of te linken via LinkedIn
“Het leven is te lang om enkel te denken in tijdelijke oplossingen”.